DODP 2011 subiektywnie

Dzień Otwartych Domów Przysłupowych był pełen wrażeń.. tych pozytywnych i tych mniej..
zaczęliśmy w Bogatyni, gdzie byliśmy rok temu - przed powodzią. trochę bałam się tego co możemy tam zastać.
Bogatynia, cóż, nadal smutna, a może i smutniejsza niż przed powodzią.
nie wiem co mnie bardziej smuci: widok wiszącego na włosku domu (niegdyś przysłupowego)



czy nieumiejętne remontowanie domów, polegające na zalepieniu tego co się da (w szczególności szachulca) styropianem i wstawieniu plastikowych okien (co ma miejsce nie tylko w Bogatyni, a w całym regionie). ciekawe ile lat postoi w taki sposób wyremontowany (zaduszony) dom..
szkoda, że ludzie są oporni w przyswajaniu wiedzy w jaki sposób remontować domy przysłupowe. wiem, wiem, nie zawsze brak wiedzy, czy świadomości jest głównym problemem, a niedostatek pieniędzy.
są jednak i pozytywne przykłady - domy w których odbywał się DODP w Bogatyni - na ul. Waryńskiego 17

i 24


z tego co mówił burmistrz Bogatyni jest szansa na pozyskanie funduszy na remont domów. może w końcu "perła" architektury przysłupowej w Polsce stanie się "Perłą".


w czasie DODP przejęła mnie też historia ludzi - powodzian bogatyńskich, którzy wspominali zeszłoroczną tragedię. dreszcze przechodzą na myśl o tym jak to musi być kiedy jest się kobietą w średnim wieku, siedzi się samotnie w drewnianym starym domu, który lada moment może się zawalić, wśród otaczającej rwącej rzeki zalewającej dom do poziomu 1,80 m? w dodatku widząc dom sąsiada zniszczony przez stalowy most pędzący z nurtem rzeki? i jak się czuć, kiedy po przejściu fali znajduje się w ogródku czeski samochód dostawczy?

z Bogatyni wyruszyliśmy do zachodnich sąsiadów. spacer po dwóch niemieckich kurortach w Zittauer Gebirge - Jonsdorf i Oybin był bardzo budujący, motywujący i inspirujący.






ehh..
był to nasz pierwszy i z pewnością nieostatni wyjazd w tamte strony.

na koniec odwiedziliśmy Zagrodę Kołodzieja. długa rozmowa z Panią Elą naładowała nas pozytywnie i zmotywowała do dalszej pracy. wszystko wskazuje na to, że podążymy drogą którą nam zasugerowała.